[vc_row type=”vc_default”][vc_column][vc_column_text]
Słabość równa się ALS.
Nieprawda
Medycznie przejrzane i napisane przez Ashwin Malhotra, M.D. -5 kwietnia 2021
Dla mnie, jako neurologa, jedną z najtrudniejszych rzeczy, jaką muszę zrobić, jest powiedzenie pacjentowi, że ma stwardnienie zanikowe boczne (ALS). Jest to nieubłaganie postępujące schorzenie neurodegeneracyjne obwodowego układu nerwowego. Słowo "neurodegeneracyjne" oznacza, że "neurony lub komórki umierają i degenerują się". Obumieranie neuronów/komórek prowadzi do braku funkcji, co po pewnym czasie zauważamy w postaci objawów klinicznych. Jednym z nich jest osłabienie mięśni. W naturalny sposób nasze umysły dochodzą więc do wniosku, że nowe osłabienie mięśni musi oznaczać ALS. Powodem, dla którego my, nawet jako lekarze, czasami wymieniamy ALS jako chorobę numer 1 na liście chorób neuronu ruchowego (neuron ruchowy to rodzaj komórki/neuronu, który ulega degeneracji), jest to, że ALS jest najczęstszą chorobą neuronu ruchowego. Jednak to, co często umyka powszechnej wiedzy, to jak powszechna jest najczęstsza choroba neuronu ruchowego? Odpowiedź brzmi: około 2 do 4 na 100 000 osób.
Istnieje długa lista innych możliwości, z których większość jest mniej groźna niż ALS, a które częściej występują jako przyczyny słabości.
| Wszystkie drgawki mięśniowe są równoznaczne z ALS.
Nieprawda |
Nowe zmęczenie równa się ALS.
Nieprawda |
Wszystkie dysfagie równają się ALS.
Nieprawda
|
Drganie mięśni to kolejny objaw, który denerwuje pacjentów i lekarzy, którzy biorą pod uwagę ALS. Istnieje jednak wiele innych stanów chorobowych, które mogą powodować drżenie mięśni, w niektórych przypadkach częściej niż ALS. Jednym z nich jest zespół łagodnej fascykulacji, który często jest mylony z ALS. Uogólnione zmęczenie i dysfagia należą do tej samej kategorii. Żaden z tych objawów nie jest diagnostyczny dla ALS, jednak wszystkie one mogą być obserwowane w ALS i wielu innych zaburzeniach.
Podsumowując, obowiązkiem lekarza jest omówienie możliwości wystąpienia ALS w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów sugerujących ALS. Konieczne jest jednak również podzielenie się z pacjentami danymi dotyczącymi częstości występowania i chorobowości oraz wyczerpanie innych możliwych rozpoznań różnicowych przed postawieniem pacjentowi diagnozy ALS. Szczegółowe omówienie tego tematu wykracza poza ramy tego wpisu na blogu, ale bardziej szczegółową literaturę można znaleźć w innych miejscach:
Referencje:
- Al-Chalabi A, Hardiman O. The epidemiology of ALS: a conspiracy of genes, environment and time. Nat Rev Neurol 2013;9(11):617-628. doi:10.1038/nrneurol.2013.203.
- Chiò A, Logroscino G, Traynor BJ, et al. Global epidemiology of amyotrophic lateral sclerosis: a systematic review of the published literature. Neuroepidemiology 2013;41(2):118-130. doi:10.1159/000351153.
- Quinn, C. i Elman, L., 2020. Stwardnienie zanikowe boczne i inne choroby neuronu ruchowego. CONTINUUM: Lifelong Learning in Neurology, 26(5), pp.1323-1347.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
